- Ρενό, Πολ
- (Reynaud, Μπαρσελονέτ, Κάτω Άλπεις 1878 – Νεϊγί, Παρίσι 1966). Γάλλος πολιτικός. Στη βουλή (όπου μπήκε για πρώτη φορά το 1919) υποστήριξε, χωρίς επιτυχία, τις γνώμες του Ντε Γκολ για τη δημιουργία θωρακισμένων μηχανοκίνητων μονάδων και, τον Μάρτιο του 1938, υποστήριξε (μόνος από τους μη μαρξιστές πολιτικούς) την έκκληση του Λεόν Μπλουμ για τον σχηματισμό κυβέρνησης εθνικής ενότητας. Προφητικός επικριτής του ύποπτου ειρηνιστικού πνεύματος των συμφωνιών του Μονάχου (Σεπτέμβριος 1938), έγινε τον Μάρτιο του 1940 πρωθυπουργός. Μετά τη στρατιωτική κατάρρευση της Γαλλίας τάχθηκε υπέρ της συνέχισης του πολέμου στο πλευρό της Μεγάλης Βρετανίας, αλλά δεν κατόρθωσε να υπερνικήσει τη διάθεση για συνθηκολόγηση της πλειοψηφίας των συναδέλφων του, και έπειτα από τρεις μήνες παραιτήθηκε. Φυλακίστηκε από τους Γερμανούς, μεταφέρθηκε στη Γερμανία και μετά το 1945 ξαναγύρισε στη Γαλλία για να συνεχίσει την πολιτική και κυβερνητική δραστηριότητά του, συμβάλλοντας, ως ενθουσιώδης οπαδός της ιδέας της ευρωπαϊκής ένωσης, στη δημιουργία του Συμβουλίου της Ευρώπης και της EKAX. Το 1961 ο Ρ. υποστήριξε την αλγερινή πολιτική του στρατηγού Ντε Γκολ.
Dictionary of Greek. 2013.